Eerste dag in Daktari

Dag lieve allemaal!

Eindelijk even tijd om hier rustig achter de computer te kruipen en mijn eerste blogberichtje te schrijven! Als ik nu naar rechts kijk, zit Chico (de kleine ‘bushbaby’, zoek maar een plaatje op Google!) in de boekenkast te slapen.

Dankjullie voor alle sms’sjes en kaartjes die ik heb gehad!

Eergisteren ben ik door pap en mam met de auto naar Dusseldorf gebracht. Na even een klein momentje van blinde paniek bij het afscheid nemen... eindelijk op reis! Bij de douane werd ik er natuurlijk meteen uitgepikt, gefouilleerd, schoenen uit - die oud-Hollandse snoepjes (salmiak met een wit laagje) lijken erg op cocaine-bolletjes in je tas.

Dusseldorf-Londen was echt een zakenvlucht, alleen maar mensen die druk op blackberries bezig waren. Helaas op de vlucht naar Johannesburg geen raamplaats, volgende keer proberen om online alvast in te ckecken. De vlucht zelf (11 uur) viel me mee, ik kon gelukkig wat slapen, ook al heeft het Indiase echtpaar naast me tot 3 uur ’s nachts films gekeken.

Op Jo’bur meteen ingecheckt, en nu gelukkig wel een raampje. Dat was supergaaf, want we vlogen over de Drakensbergen en de Blyde River Canyon. Dat uitzicht was spectaculair! Na de landing moest het vliegtuig nog een stukje taxien, naast de landingsbaan stond als een springbok te kijken... I’m in Africa!

Op Hoedspruit Eastgate Airport (in feite niet groter dan een hutje) werd de bagage met een tractor gebracht. Meteen kennis gemaakt met Linda (van Kameleon, mijn reisorganisatie) en de mensen van de Daktari bush School, die toevallig die dag een vrijwillger weg kwamen brengen.

Op weg van het vliegveld naar Daktari al lekker gekletst in het busje, het is echt een erg leuke groep mensen! We zijn in totaal zeven vrijwilligers. Kirsten, Marijn, Marine, Madeleine, Therese, Caroline, Risette en ik. Madeleine en ik zijn op dezelfde dag aangekomen, de rest is hier al minimaal twee weken. Leeftijd van 44 tot 18, drie van mijn leeftijd. Iedereen is enthousiast en relaxed. Ian en Michele (de eigenaars van Daktari) zijn een weekje met vakantie, Sonja en Greg zijn hier dus om op te passen. Verder is er nog de staff van 6 mensen die verderop het terrein wonen en die helpen met koken, schoonmaken en het verzorgen van de dieren.

Tijdens de rit naar Daktari trouwens ook al twee giraffes, een kudde kudu’s en een groep antilopes gezien! Het is hier echt fantastisch mooi...

De Daktari Bush School zelf is prachtig. Er staan drie rondavel-hutten, ik slaap in een daarvan samen met Marijn en Madeleine. We hebben met z’n drieen een badkamerjes aan de hut, in feite een soort afgeschermde veranda. Overal staan Bougainvilles. Er is een grote ‘lappa’ (een soort deel) met een lekkere zithoek en eettafels. Een aantal dieren lopen los over het terrein, zoals Eeyore, de bijna blinde ezel en de drie honden. We hebben een rondleiding gehad over het terrein, en de mongooses, snake eagle, paarden, servals, ezels, geiten, eekhoorns en schildpadden gezien. Ook is er een luipaard, maar daar gaan we alleen heen met de auto. Ook al wat uitleg gehad over de gang van zaken als maandag weer een groep kinderen komt. De eerste week draaien Madeleine en ik vooral mee met de andere vrijwilligers om te kijken hoe het gaat.

Het wordt hier vrij vroeg (6 uur) en vooral heel snel donker. Fijn dus om dan te horen dat ze momenteel last hebben van bijzonder giftige schorpioenen. ;-) Goed kijken waar je gaat staan en voordat je iets vastpakt dus. ’s Avonds lekker lasagne gegeten en een stukje Lion King gekeken met z’n allen. Ook vanochtend hebben we heerlijk uitgebreid ontbeten. We zijn vandaag bezig met het opknappen/opruimen van een deel van de lappa, boekenkasten verven, dak schoonmaken, boeken schoonmaken en uitsorteren. Het is warm (ruim boven de 30 C schat ik), maar heerlijk.

Aan foto's maken ben ik nog niet echt toegekomen, maar ik zal proberen om er in de loop van de week wat te plaatsen.

Ik ga nu aanschuiven op de lappa, ik ben heel erg benieuwd naar de groep kinderen die morgen komt!

Heel veel liefs,
Fleur